Кончится лето
Я вы клю ча ю те ле ви зор. Я пи шу те бе пи сьмо
Про то, что бо льше не мо гу смо треть на де рьмо,
Про то, что бо льше нет сил,
Про то, что я по чти за пил, но не за был те бя.
Про то, что те ле фон зво нил,
Хо тел, что бы я встал,
О де лся и по шёл, а то чне е, по бе жал,
Но то лько я е го по слал,
Ска зал, что бо лен и у стал и э ту ночь не спал.
Я жду о тве та.
Бо льше на дежд не ту.
Ско ро ко нчи тся ле то.
Э то...
А с по го дой по ве зло - дождь и дёт че твё ртый день,
Хо тя по ра ди о ска за ли - жа ркой бу дет да же тень.
Но, впро чем, в той те ни, где я,
По ка и су хо, и те пло, но я бо юсь "по ка".
А дни и дут че ре дом. День е дим, а три - пьём,
И в о бщем ве се ло жи вём, хо тя и дождь за о кном.
Ма гни то фон сло ма лся. Я си жу в ти ши не,
Че му и рад впо лне.
Я жду о тве та,
Бо льше на дежд не ту.
Ско ро ко нчи тся ле то.
Э то...
За о кном и дёт стро йка. Ра бо та ет кран,
И за крыт пя тый год за у глом ре сто ран.
А на сто ле сто ит ба нка,
А в ба нке - тю льпан, а на о кне - ста кан.
И так у йдут за го дом год,
Так и жизнь про йдёт,
И в со тый раз ма слом вниз у пад ёт бу те рброд.
Но мо жет бу дет хоть день,
Мо жет бу дет хоть час, ко гда нам по ве зёт.
Я жду о тве та,
Бо льше на дежд не ту.
Ско ро ко нчи тся ле то.
Э то...
Я жду о тве та,
Бо льше на дежд не ту.
Ско ро ко нчи тся ле то.
Э то...